آموزش ویدیوئی انواع کاشت ناخن در منزل + مزایا و معایب هر کدام

دستان زیبا در گروی داشتن ناخن‌های آراسته و زیباست؛ و به همین دلیل است که امروزه درصد زیادی از خانم‌ها، به خصوص در کشور ما، به انواع کاشت ناخن روی آورده‌اند. البته برخی افراد به دلایل دیگری غیر از زیبایی صرف، اقدام به کاشت ناخن‌های‌شان می‌کنند و با این روش ضعف و شکنندگی و یا بدرنگی ژنتیکی ناخن‌ها را می‌پوشانند. به هر حال اگر به هر دلیلی می‌خواهید ناخن‌های‌تان را بکارید، توصیه می‌کنیم که قبل از این کار با انواع روش کاشت ناخن ، مزایا و معایب و نحوه انجام هرکدام آشنا باشید. مطالعه این مقاله کمک می‌کند بهترین تصمیم را برای جذابیت حداکثری ناخن‌های‌تان، همراه با حفظ سلامت این عضو دوست داشتنی، بگیرید. آنچه در این مقاله درمورد انواع کاشت ناخن با توضیح می‌خوانید:

1. تاریخچه کاشت ناخن
2. مزایا و معایب انواع کاشت ناخن
3. انواع روش‌های کاشت ناخن
   • کاشت ناخن آکریلیک چیست؟
     • انواع پودر کاشت ناخن آکریلیک
     • آموزش کامل کاشت ناخن آکریلیک
     • معایب و مزایای کاشت ناخن آکریلیک
   • کاشت ناخن ژلیش چیست؟
     • تفاوت هاردژل و سافت ژل
     • آموزش ژلیش ناخن طبیعی
     • مزایا و معایب ژلیش ناخن
   • کاشت ناخن فیبری چیست؟
     • آموزش کاشت ناخن فیبری
     • مزایا و معایب کاشت ناخن فیبری

4. روش برداشتن ناخن کاشت در منزل
   • برداشتن انواع ناخن کاشت با استون
   • برداشتن انواع ناخن کاشت بدون استون
   • برداشتن انواع ناخن کاشت با نوشابه
5. سخن پایانی و سوالات متداول

 

کاشت ناخن؛ میراث گذشته‌ های دور

قدمت انواع کاشت ناخن و داشتن ناخن‌های بلند به چین باستان برمی‌گردد. در آن زمان ناخن‌های بلند معنای خاصی داشت و به این معنا بود که هر فرد با ناخن‌های بلند آن قدر مرفه و ثروتمند است که هیچ کار سختی را انجام نمی‌دهد. به همین دلیل چینی‌ها چنان برای حفظ ناخن‌های بلندشان وسواس داشتند که از مواد مختلفی مانند چوب، صدف لاک پشت و حتی طلا و سنگ‌های قیمتی برای محافظت و آراستگی ناخن‌های‌شان استفاده می‌کردند؛ تا جایی که برخی مشاهدات نشان می‌دهد طول ناخن این مردمان در آن زمان به 15 سانتی متر می‌رسید!

جالب است بدانید چینی‌ها اولین کسانی بودند که لاک ناخن را ابداع کردند. اولین لاک‌هایی که چینی‌ها برای ناخن‌های خود استفاده می‌کردند از سفیده تخم مرغ و موم زنبور عسل ساخته شده بود. همچنین طبق گفته مورخان، 600 سال قبل از میلاد اشرافیان سلسله ژو ناخن‌های‌شان را با ذرات طلا و نقره نقاشی می‌کردند.

این باور چینی‌ها، در جوامع دیگر هم مانند تمدن مصر رواج داشت. حتی تا به امروز در بعضی از فرهنگ‌ها، ناخن‌های بلند را نشانه موقعیت اجتماعی بالای فرد می‌دانند. اما واقعا مبدا انواع کاشت ناخن کجاست؟

در سال 1954 میلادی یک دندانپزشک آمریکایی به نام فرد اسلاک، اولین نمونه ناخن مصنوعی را در مطب خود ساخت. در واقع ایده ساخت ناخن مصنوعی از آن جا شکل گرفت که فرد هنگام ساخت یک مدل دندان مصنوعی، با دستگاه تراش دندان به ناخن خود آسیب زد و باعث شد ناخنش از بین برود.

به این ترتیب فرد با استفاده از یک تکه فلز و همان دستگاه، فلز نازکی را به عنوان ناخن مصنوعی برای خودش ساخت. چندی بعد فرد به همراه برادرش اولین کارگاه ساخت ناخن مصنوعی را تاسیس کرد؛ که البته در آنجا از پلیمر (ماده‌ای که برای ساخت تیوب خمیردندان به کار می‌رود) برای ساخت ناخن‌های مصنوعی‌شان استفاده می‌کردند.

اگر دقت کرده باشید امروزه بسیاری از دستگاه‌ها و ابزاری که برای کاشت انواع ناخن به کار می‌رود، شبیه به دستگاه‌های دندان پزشکی است. حتی موادی که برای این کار استفاده می‌شود، همان انعطاف و خصوصیاتی را دارد که پلیمرهای دندانپزشکی داشتند. با این وجود روز به روز به تنوع انواع مدل های کاشت ناخن افزوده شده و از مواد مختلفی برای این کار استفاده می‌شود.

مزایا و معایب انواع کاشت ناخن

قبل از اینکه به آموزش انواع کاشت ناخن با عکس بپردازیم، ابتدا لازم است به این سوال مهم پاسخ دهیم که اصلا دلیل کاشت ناخن چیست؟ و آیا اصلا دلیل منطقی برای این کار و به جان خریدن تبعات و عوارض احتمالی آن وجود دارد یا خیر؟ همان طور که در مقدمه این مقاله گفتیم، داشتن ناخن‌های بلند و زیبا باعث می‌شود دست‌های شما هم زیباتر به نظر برسد. اما برای برخی دیگر داستان متفاوت بوده و شکنندگی ناخن‌ های‌شان آن‌ها را به انواع کاشت ناخن وا می‌دارد.

شکنندگی ناخن ‌ها می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد که در مقاله دیگری مفصلا آن‌ها را توضیح داده‌ایم. برای مثال ممکن است برخی افراد به علت استرس عادت به جویدن ناخن‌ها داشته باشند و همین عادت باعث شکنندگی ناخن‌های‌شان شود. و یا برخی دیگر به علت مصرف برخی داروها و کمبود مواد مغذی، در دوره‌ای کوتاه با ضعف و پوسته پوسته شدن ناخن‌های‌شان درگیر شوند. در چنین شرایطی راحت‌ترین راه برای داشتن ناخن‌های رویایی، کاشت ناخن هاست؛ اما این راه عوارض خاص خودش را دارد که بهتر است قبل از کاشت از آن‌ها اطلاع داشته باشید.

معمولا قبل از انواع کاشت ناخن، روی ناخن‌های طبیعی را با سوهان دستی یا برقی خط و خش می‌اندازند. این کار باعث ضعیف شدن ناخن‌ها و افزایش شکنندگی آن‌ها می‌شود. در این حالت وقتی مواد شیمیایی روی ناخن‌ها قرار گیرد، احتمال جذب این مواد سمی از سطح ناخن افزایش یافته و سلامت شما به خطر می‌افتد.

علاوه بر شکننده شدن ناخن‌ها، بعضی از خانم‌ها از تغییر رنگ ناخن‌های طبیعی‌شان بعد از کاشت شکایت دارند. علت زرد، قهوه‌ای و سبز شدن ناخن‌ها در این حالت، رشد و تکثیر قارچ‌های میکروسکوپی است. در واقع در اثر مانیکورکردن بیش از حد، کراتین ناخن ضعیف شده و مقاومتش را در برابر قارچ‌های بیماری‌زا از دست می‌دهد. توجه داشته باشید که عفونت قارچی به شدت واگیردار بوده و می‌تواند نقاط دیگر پوست و حتی موهای‌تان را درگیر کند.

افزایش احتمال عفونت باکتریایی، احتمال جدا شدن ناخن اصلی از بستر و در مواردی سرطان ریه (در اثر مجاورت طولانی مدت با گازهای سمی تولیدشده حین کاشت) از دیگر عوارض احتمالی هستند که ممکن است به دنبال انواع کاشت ناخن با آن‌ها درگیر شوید. البته ناگفته نماند که احتمال بروز این عوارض در اثر استفاده از مواد بی‌کیفیت و نامرغوب و همچنین مراجعه به مراکز نامعتبر به مراتب بیشتر می‌شود.

انواع روش های کاشت ناخن

به طور کلی انواع کاشت ناخن شامل چسباندن ناخن مصنوعی روی کل سطح ناخن (form) و یا صرفا در نوک ناخن‌ها (tip) است تا ناخن‌ها بلندتر و منظم‌تر دیده شوند. بسته به اینکه از چه موادی و چه روش‌هایی برای چسباندن ناخن مصنوعی استفاده شود، اسامی انواع کاشت ناخن به سه دسته آکریلیک، ژلیش و فیبری یا سیلک تقسیم می‌شود. در ادامه به معرفی و آموزش انواع کاشت ناخن با توضيح می‌پردازیم.

1. کاشت ناخن اکریلیک چیست؟

اگر می خواهید بدانید که پودر اکریلیک چیست ، باید بگوییم که ناخن‌های اکریلیک رایج‌ترین نوع کاشت ناخن است که تقریبا همه افراد آن را تحت عنوان ناخن مصنوعی می‌شناسند. در کاشت ناخن آکریلیک ترکیبی از یک مایع مونومر (تحت عنوان لیکوئید) و پودر پلیمر ساخته می‌شود. نتیجه این ترکیب خمیری است که روی ناخن یا فقط نوک ناخن‌های‌تان می‌چسبد، به مرور زمان سفت و سخت‌تر می‌شود و می‌تواند 3 تا 4 هفته دوام و ماندگاری داشته باشد.

بسته به مدل انتخابی شما برای طراحی و زیباسازی ناخن‌های‌تان، باید از پودرهای مختلفی برای انواع کاشت ناخن آکریلیک استفاده کرد. انواع پودر کاشت ناخن اکریلیک عبارتند از:

1- پودر کریستالی یا بی رنگ

در حالت اولیه پودرهای کریستالی یا کلیر، سفیدرنگ هستند. اما به محض ترکیب شدن با مایع مخصوص و زدن آن روی ناخن‌ها، کاملا شفاف می‌شوند و بنابراین هیچ رنگی روی ناخن‌ها ایجاد نمی‌کنند. از این پودر در انواع کاشت ناخن ساده که شخص می‌خواهد کاشت ناخن کاملا شفاف و طبیعی داشته باشد، استفاده می‌شود. علاوه بر این از پودرهای کریستالی باید برای آخرین مرحله کاشت ناخن استفاده کرد تا سطوح زیرین با لایه شفاف کاور شده و همچنین سطح ناخن‌ها یک دست، صاف و صیقلی شود.

2- پودرهای صورتی یا پینک

این نوع پودرهای آکریلیک، در حالت خشک رنگ صورتی ملایمی دارند؛ ولی بعد از ترکیب شدن با مایع، کمی پررنگ‌تر شده و صرفا هاله صورتی رنگی را روی ناخن‌ها ایجاد می‌کنند. پودرهای پینک هم مانند پودرهای کریستالی خاصیت پوشانندگی ندارند و سطح زیری را با جزئیات نشان می‌دهند. معمولا از این نوع پودرها برای انواع کاشت ناخن ساده استفاده می‌شود تا نمای طبیعی ناخن بیشتر نشان داده شود. پودرهای پینک بسته به تناژ صورتی‌شان اسامی مختلفی دارند؛ مانند deep pink، sheer pink، French pink، absolute pink و … .

3- پودرهای پوشاننده یا کاور

پودرهای کاور به رنگ هلویی، صورتی و کرم وجود دارند و برای پوشاندن کامل ناخن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. این نوع پودرها پس از ترکیب شدن با مایع، کاملا غیرشفاف بوده و مناسب کسانی است که دوست ندارند رنگ طبیعی ناخن‌های‌شان دیده شود. به طور کلی از این پودرها زمانی استفاده می‌شود که لازم باشد سطح زیرین کاملا پوشانده شده و غیرقابل دید باشد. علاوه بر این از پودرهای پوشاننده می‌توان در صدف سازی گریم ناخن استفاده کرد.

4- پودرهای رنگی

انواع رنگ پودر کاشت ناخن امکان ایجاد طرح‌های دائمی را در دل کاشت ناخن پودری فراهم می‌کنند. پودرهای رنگی از نظر ماهیت شبیه به پودرهای اکریلیک کاشت هستند و برای استفاده باید با مایع معمولی ترکیب شوند. از این نوع پودرها برای طراحی‌ ناخن زیبا استفاده می‌شود و شامل انواع رنگ‌هاست. در واقع تناژهای رنگی مختلفی از این نوع پودرها وجود دارد که معروف‌ترین آن‌ها پودر سفید است. از پودر سفید برای فرنچ دائمی ناخن‌ها استفاده می‌شود. همچنین پودرهای شبرنگ آبی، آبی فیروزه‌ای، نارنجی، سبز و … طرفداران پروپاقرصی دارد.

آموزش کاشت آکریلیک

آماده سازی ناخن‌ها:

1. قبل از انواع کاشت ناخن، باید لاک ناخن‌تان را پاک کنید. اگر قبلا سابقه تجربه کاشت ناخن آکریلیک و یا ژلیش را داشته‌اید، بهتر است برای پاک کردن لاک‌تان، ناخن‌ها را درون استون خالص غوطه ور کرده و با پد یا پنبه‌ای روی آن بکشید. علاوه بر این می‌توانید از انواع لاک پاک کن استفاده کنید. سپس ناخن‌ها را کمی کوتاه کنید و به اندازه چند میلی‌ متر نوک ناخن‌ها را باقی بگذارید.

2. روی ناخن‌ها را کمی سوهان کشیده و سطح نرم ناخن را کمی زبر و ناصاف کنید. این کار کمک می‌کند که مواد آکریلیک روی ناخن‌تان بهتر بچسبد.

3. در مرحله بعد ناخن‌ها را مانیکور کنید تا ناخن مصنوعی روی ناخن‌های شما نصب شود؛ نه روی گوشت انگشت‌ها. برای این کار ابتدا انگشتان‌تان را در آب گرم فرو کنید. سپس اضافه کوتیکول‌ها را با ابزار مخصوص (پوشر کوتیکول) کنار زده و با قیچی ببرید. در نهایت با روغن کوتیکول، دور آن‌ها را کمی چرب کنید.

در آخرین مرحله از آماده سازی ناخن برای انواع کاشت ناخن، از پرایمر استفاده کنید. پرایمر ناخن، روغن اضافی ناخن‌ها را پاک کرده و باعث می‌شود آکریلیک بهتر روی آن‌ها بچسبد.

نحوه کاشت آکریلیک:

4. ناخن‌های مصنوعی هم اندازه هر 10 ناخن‌تان را پیدا کنید. مقداری چسب از از یک سمت به سمت دیگر لبه پایینی ناخن مصنوعی زده و آن را روی ناخن‌ها (هر کدام به مدت 5 ثانیه) قرار دهید. اگر به اشتباه ناخن مصنوعی کج چسبانده شد، چند دقیقه انگشت‌ها را در آب خیس کرده و سپس به راحتی جدا کنید.

5. مایع آکریلیک و پودر موردنظرتان را در دو ظرف جداگانه بریزید. سپس قلم‌مو را به مایع آغشته کرده و در پودر آکریلیک فرو کنید؛ به نحوی که توپ کوچک و مرطوبی در انتهای قلم‌مو ایجاد شود. چندبار تمرین کنید تا نسبت مایع و پودر دست‌تان بیاید.

6. ترکیب آکریلیک را روی ناخن‌ها بمالید. به این صورت که قلم‌مو را روی خط ناخن گذاشته و آن را تا نوک ناخن بکشید. سریعا ماده را روی کل ناخن‌ها پخش کنید. قبل از اینکه آکریلیک را روی ناخن‌ بعدی بمالید، قلم‌مو را با دستمال کاغذی پاک کنید و مجددا توپک کوچکی از ماده بردارید. اگر مقدار ماده روی ناخن‌ها در انواع کاشت ناخن زیاد شد، می‌توانید سطح ناخن‌ها را کمی سوهان بکشید. در نهایت 10 دقیقه صبر کنید تا مواد کاملا خشک شوند.

شکل دادن و طراحی ناخن آکریلیک:

7. بعد از اینکه کاملا ماده آکریلیک خشک شد، ناخن‌ها را سوهان بکشید و شکلی که می‌خواهید را ایجاد کنید. یکی از نکات مهم برای ایجاد انواع مدل کاشت ناخن ، گرد یا مربعی کردن ناخن‌ها با سوهان در این مرحله است.

8. در مرحله آخر ناخن‌ها را طراحی کنید. لاک را روی کل ناخن‌ها بمالید تا سطح یکدستی ایجاد شود.

[aparat id=’eDTEq’]

تغییر رنگ ناخن‌ها، به معنای بیمار شدن آن‌هاست. آکریلیک می‌تواند وضعیت ناخن‌های‌تان را بدتر کند. بنابراین به جای انواع کاشت ناخن، به دنبال درمان آن‌ها باشید.

 

مزایای کاشت آکریلیک

 

• انواع کاشت ناخن آکریلیک برای خانم‌هایی که ناخن‌های ضعیف و شکننده‌ای دارند، مناسب است.
• ناخن‌های آکریلیک برای ترک عادت جویدن ناخن‌ها گزینه مناسبی به نظر می‌رسد؛ چرا که جویدن آن بسیار سخت است.
• کاشت ناخن آکریلیک از آنجا که نسبت به دیگر روش‌های کاشت قدمت بیشتری دارد، معمولا اکثر آرایشگران و مراکز زیبایی تجربه زیادی درباره نحوه درست کاشت و برداشتن این ناخن‌ها دارند.
• انواع کاشت ناخن ‌های آکریلیک عوارض جانبی چندان زیادی ندارد.
• این نوع کاشت نسبت به کاشت لاک ژل (یا ژلیش ناخن) دوام بیشتری دارد.

 

معایب کاشت آکریلیک

 

• اگر به طور صحیحی برداشته نشوند، می‌توانند به ناخن‌های طبیعی شما آسیب برسانند.
• از آنجایی که در این نوع کاشت از مواد مصنوعی زیادی استفاده می‌شود، ناخن‌کار شما باید بسیار حرفه‌ای عمل کند تا ظاهر طبیعی ناخن‌های‌تان حفظ شود.
• استفاده از ناخن‌های آکریلیک مستلزم مصرف مواد شیمیایی قوی است که ممکن است بعضی از خانم‌ها به این مواد حساسیت داشته باشند.
• بعد از این نوع کاشت ناخن، لازم است هر ماه ناخن‌های‌تان را ترمیم کنید و هر بار هزینه جداگانه‌ای بابت ترمیم بپردازید.

 

2. ژلیش ناخن چیست؟

در کاشت ناخن ژلیش، که اصطلاحا به آن لاک ژل هم می‌گویند، لایه ضخیمی از یک ژل شفاف روی ناخن‌های طبیعی و یا مصنوعی ایجاد می‌شود. برای این که لایه ژلی روی سطح ناخن دوام بیشتری داشته باشد، نیاز است که ناخن‌ها در دستگاه مخصوص در معرض نور UV قرار گیرند. بسیاری از مدل های طراحی ناخن با ژلیش انجام می‌شوند.

اگر می‌خواهید بدانید که کاشت ناخن با ژل بهتر است یا پودر باید به شما بگوییم که در انواع کاشت ناخن با ژل، از لیکوئید یا مایع مونومری که در بخش قبل توضیح دادیم، استفاده نمی‌شود و بنابراین درگیر بوی تند و نامطبوع این مایع نخواهید بود. همچنین این نوع کاشت انعطاف پذیرتر از نوع اول (یعنی کاشت ناخن آکریلیک) بوده و دیرتر شکسته می‌شود.

ژل‌ها هم مانند پودرها رنگ‌های مختلفی مانند رنگ خنثی یا شفاف، هلویی، صورتی، سفید و … دارند. از طرفی انواع ژل کاشت ناخن در قوام مختلف تولید و عرضه می‌شود. به طور کلی ژل‌های مورد استفاده برای انواع کاشت ناخن ژلیش، هارد ژل و سافت ژل هستند. در ادامه به پرسش هارد ژل و سافت ژل ناخن چیست و چه تفاوتی با یکدیگر دارند، پاسخ خوهیم داد. 

تفاوت هارد ژل و سافت ژل

برای معرفی انواع ژل های کاشت ناخن باید به سراغ هارد ژل و سافت ژل برویم. هارد ژل‌ها قوام آدامسی‌تر و سفت‌تری نسبت به سافت ژل‌ها دارند. به این ترتیب موادگذاری با هارد ژل‌ها راحت‌تر است؛ چرا که به علت کشسانی کمتر، این مواد کمتر به قلم چسبیده و راحت‌تر روی ناخن‌ها پخش می‌شوند. استون روی هارد ژل‌ها اثری ندارد؛ به این معنا که اگر از این ژل‌ها برای ژلیش ناخن‌های‌تان استفاده کنید، نمی‌توانید با استون آن را ریموو کنید و برای پاک کردن آن، حتما نیاز به سوهان مخصوص خواهید داشت.

در مقابل سافت ژل‌ها خمیرهایی نرم و کشسان هستند و استون روی آن‌ها کاملا تاثیر می‌گذارد. بنابراین اگر با سافت ژل ناخن‌تان را ژلیش کرده باشید، به راحتی و بدون اینکه با سوهان آسیبی به سطح ناخن‌های‌تان وارد شود، می‌توانید آن را با استون ریموو کنید.

آموزش ژلیش ناخن طبیعی

1. در مرحله اول مانند دیگر انواع کاشت ناخن، ناخن‌ها مانیکور می‌شوند. به این معنی که ابتدا با سوهان شکل دلخواه ناخن‌ها را ایجاد کرده (مربعی، گرد، بلند و یا کوتاه) و کوتیکول اطراف ناخن را با ابزار مخصوص کمی به عقب هل دهید. سپس با یک توپک پنبه‌ای که به استون آغشته شده، پوست جدا شده از کوتیکول را از روی ناخن‌ها پاک کنید.

2. یک لایه بسیار نازک از بیس کت را روی ناخن‌های‌تان بزنید. توجه داشته باشید که لایه بیس کت در انواع مدل ژلیش ناخن باید بسیار نازک‌تر از لایه‌ای زده شود که قبل از لاک زدن معمولی‌تان می‌زنید. هنگام زدن بیس کت مراقب باشید که روی انگشت‌های‌تان کشیده نشود. سپس صبر کنید تا ناخن‌ها کاملا خشک شوند.

3. وقتی لایه بیس کت کاملا خشک شد، وقت آن رسیده که لاک رنگی‌تان را بزنید. ابتدا یک لایه بسیار نازک از لاک ژلیش روی ناخن‌ها بکشید. احتمالا در این مرحله لاک ژلیش با رگه‌هایی به نظر برسد، اما نگران نباشید. بعد از زدن لایه اول لاک ژل، ناخن‌ها را به مدت 3-2 دقیقه در دستگاه UV قرار دهید و مجددا لایه دیگری از لاک ژل را روی ناخن‌ها بزنید. بعد از لایه دوم هم ناخن‌ها باید در معرض نور UV قرار گیرند.

4. در پایان تاپ کت را روی ناخن‌ها بمالید؛ به طوری که تاپ کت از ابتدا تا انتهای ناخن‌ها را بپوشاند. سپس بار دیگر ناخن‌ها را به مدت 3-2 دقیقه در معرض نور UV قرار دهید.

5. در برخی از انواع کاشت ناخن با ژل ممکن است لایه تاپ کت یک لایه چسبناک روی ناخن‌های‌تان به جای بگذارد. در این حالت یک توپک پنبه‌ای را به الکل ایزوپروپیل آغشته کنید و روی ناخن‌ها بکشید. علاوه بر این ممکن است چند روز بعد از ژلیش، رنگ لاک ژل‌تان کدر به نظر برسد. در این مورد روی ناخن‌ها را سوهان نرمی بکشید، آن‌ها را تمیز کنید و مجددا یک لایه تاپ کت بزنید تا درخشندگی ناخن‌ها برگردد.

[aparat id=’WMEu2′]

مزایای ژلیش ناخن

 

• لاک ژل‌ها بسیار سبک وزن هستند و کار با آن‌ها راحت است.
• برخلاف سایر روش‌های کاشت ناخن، هیچ بوی آزاردهنده‌ای ندارد.
• هیچ آسیبی به ناخن‌های طبیعی شما وارد نکرده و در عوض از ناخن‌ها محافظت می‌کنند.
• کاشت ناخن ژلیش ظاهر طبیعی‌تری نسبت به کاشت آکریلیک دارد.
• به دلیل انعطاف پذیری موادی که برای ژلیش استفاده می‌شود، این نوع کاشت در برابر شکستن مقاوم‌تر است.

 

معایب ژلیش ناخن

 

• این روش نسبت به دیگر انواع کاشت ناخن کمی هزینه بر است.
• از آن جایی که برای ژلیش نیاز است که ناخن‌ها در معرض نور UV قرار گیرند، این کار را نمی‌توانید به سادگی با خرید کیت کاشت ناخن انجام دهید.
• لاک ژل دوام کمتری داشته و معمولا 14 روز روی ناخن‌ها ماندگار است.
• حذف ژلیش از روی ناخن‌ها بسیار مشکل است و باید حتما با استفاده از سوهان برقی ریموو شوند.

پس از آشنایی با معایب و مزایای ژلیش ناخن می توانید با ذهنی باز به سوال کاور ناخن بهتر است یا ژلیش ؟ پاسخ داده و گزینه مناسب خود را از بین این دو مورد انتخاب نمایید.

3. کاشت فیبری چیست؟

کاشت ناخن فیبری، تحت عنوان کاشت ناخن با فیبر، با فایبرگلاس و یا کاشت ناخن سیلک (با کمی تفاوت در ظاهر ماده مصرفی) شناخته می‌شود. این نوع نسبت به دیگر انواع ناخن کاشت یعنی آکریلیک و ژلیش طرفداران زیادی ندارد و کمتر کسی است که اصلا اسم آن را در بین اسم انواع کاشت ناخن شنیده باشد.

هر دو نوع ماده سیلک و فیبر از نظر جنس ابریشمی هستند. با این تفاوت که سیلک پارچه‌ای بوده و برای صدف‌های شکسته ناخن مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ اما فیبر به شکل رشته‌ای بوده و از سیلک محکم‌تر است. در هر دو روش رشته‌های فیبری یا سیلکی با چسب و رزین روی ناخن‌ها کنار هم محکم قرار می‌گیرند و در نهایت چسبی روی آن‌ها اسپری می‌شود.

انواع کاشت ناخن فیبری در اواسط تا اواخر دهه 1980 محبوبیت زیادی داشت ولی با روی کار آمدن کاشت‌های آکریلیک درصد زیادی از طرفدارانش را از دست داد. بعد از آن مجددا این نوع کاشت در دهه 2000 مورد توجه خانم‌ها قرار گرفت. اما دلیل این استقبال چه بود؟ مهم‌ترین مزیت این مدل کاشت ناخن این است که آسیب کمتری به ناخن وارد می‌کند. چرا که در دو نوع دیگر کاشت آکریلیک و ژلیش باید سطح ناخن را سوهان کشید؛ در صورتی که برای کاشت فیبری نیازی به این کار نیست.

آموزش کاشت فیبری

1. در مرحله اول مانند دیگر انواع کاشت ناخن مانیکور اولیه را انجام دهید. به این صورت که کوتیکول‌ها را کنار زده و با سوهان روی ناخن خط و خش بیاندازید. سپس ضدقارچ بزنید (استفاده از ضدقارچ در تمام تکنیک‌های کاشت ناخن الزامی است).

2. در مرحله بعد رشته‌های فیبری یا سیلک را به اندازه طولی دلخواه و اندازه افقی ناخن‌‌های‌تان ببرید. مانند ویدیو رشته‌های فیبری را کمی از هم باز کنید.

3. یک لایه چسب ناخن روی سطح ناخن بزنید و قبل از این که خشک شود، فیبرها را روی لبه ناخن‌ها بچسبانید. سپس با قلم سیلیکونی مخصوص کاشت فیبر، فیبرها را روی ناخن تنظیم کرده و فیکس کنید. توجه داشته باشید از آن جا که چسب ناخن سریعا خشک می‌شود، هر ناخن را چسب زده و رشته‌های فیبری را بچسبانید؛ سپس به سراغ ناخن بعدی بروید.

4. روی فیبرها را ژل یا پودر کاشت ناخن بزنید تا کاملا به هم چسبیده و یک دست شوند. این مرحله را با دقت و به آرامی انجام دهید تا فیبرها روی هم قرار نگیرند. توجه داشته باشید که در این مرحله برای موادگذاری تنها باید قلم را روی فیبرها بکشید و فشاری به آن وارد نکنید. تا اندازه دلخواه روی فیبرها را موادگذاری کرده و مابقی را کوتاه کنید. سطح داخلی ناخن‌ها را هم مواد گذاری کنید.

5. بعد از این که مواد کاملا خشک شد، با سوهان برقی دورگیری کنید. سپس با سوهان دستی فرم دلخواه ناخن‌ها را به وجود آورید. اگر سطح ناخن‌ها بیش از حد برجسته هستند و ظاهر غیرطبیعی به ناخن‌های‌تان داده‌اند، سطح‌شان را هم سوهان بکشید. بعد از این کار، تاپ کت را روی ناخن‌ها بزنید. در نهایت مدل لاک ناخن موردنظرتان را روی آن‌ها کشید.

[aparat id=’bV1n0′]

مزایای کاشت فیبری

 

• برای کسانی که نسبت به مواد شیمیایی مورد استفاده در کاشت آکریلیک و ژلیش حساسیت دارند، روش ایده آلی است.
• جلوه نهایی بسیار طبیعی ایجاد می‌کند.
• حذف و ریموو آن به راحتی انجام می‌گیرد.
• نسبت به دو روش دیگر بوی بسیار کمتری داشته و در حین کار گردی تولید نمی‌کند.

 

معایب کاشتن ناخن فیبری

 

• هر 14 روز یک بار نیاز است که ناخن‌های کاشت‌تان را ترمیم کنید.
• برای کسانی که ناخن‌های ضعیف و شکننده‌ای دارند، مناسب نیست.
• اگر دست‌های‌تان زیادی با آب در تماس است و یا در شهرهای شرجی زندگی می‌کنید، این مدل کاشت ممکن است به ناخن‌های‌تان آسیب برساند؛ چرا که سیلک یا فیبر رطوبت را به خود جذب می‌کنند.
• نسبت به دیگر انواع کاشت ناخن گران‌تر بوده و به راحتی با تهیه کیت نمی‌توان در خانه انجام داد.

 

روش برداشتن ناخن کاشت در منزل

بهترین راه برای برداشتن ناخن‌های کاشت این است که به آرایشگاه و مراکز تخصصی کاشت ناخن مراجعه کنید. اما گاهی محدودیت زمان و پول به شما اجازه این کار را نمی‌دهد. در این قسمت از مقاله انواع کاشت ناخن، ساده‌ترین روش ‌های برداشتن ناخن کاشت در خانه را آموزش می‌دهیم تا در صورت لزوم هر موقع که خواستید، ناخن‌های کاشت‌تان را جدا کنید.

روش اول: برداشتن ناخن کاشته شده با استون

معمولا اولین مرحله برای برداشتن انواع کاشت ناخن ، کوتاه کردن ناخن کاشته شده است. تا جایی که می‌توانید ناخن‌ها را کوتاه کنید. توپک‌های پنبه‌ای را کاملا به استون آغشته کرده و روی ناخن‌های‌تان قرار دهید. سپس 10 قطعه فویل آلومینیومی ببرید و دور ناخن‌ها بپیچانید؛ به نحوی که پنبه آغشته به استون، کاملا در معرض ناخن‌ها باشد.

25 الی 30 دقیقه صبر کنید. بعد از این مدت زمان، فویل‌ها را بردارید. اگر در این زمان ناخن‌های کاشت جدا نشدند، مجددا این کار را تکرار کنید تا کاملا نرم شده و بدون وارد کردن هیچ فشاری ناخن‌ها جدا شوند. در نهایت ناخن‌ها را سوهان بزنید تا هرگونه چسب باقی‌مانده روی ناخن‌ها جدا شود.

روش دوم: برداشتن ناخن کاشته شده بدون استون

بعضی از خانم‌ها به استون حساسیت دارند و باعث خشکی و قرمز شدن پوست‌شان می‌شود. خبر خوب این است که شما می‌توانید انواع کاشت ناخن را بدون استون هم بردارید. یک روش برداشتن ناخن کاشته شده این است که از خلال دندان استفاده کنید.

ابتدا با خلال دندان، راه نفوذی بین ناخن طبیعی و مصنوعی‌تان ایجاد کنید. تا جای ممکن چوب‌ها را دور تا دور ناخن بکشید و حرکت دهید. سپس مقداری آب گرم در کاسه‌ای بریزید؛ درجه حرارت آب داغ باید به اندازه‌ای باشد که بتوانید به مدت طولانی انگشت‌های‌تان را در آن نگه دارید.

به مدت 30 تا 40 دقیقه انگشت‌ها را در آب گرم قرار دهید تا چسب حل شود. در این مدت زمان مرتبا آب گرم اضافه کنید. برای برداشتن ناخن‌های کاشت با این روش، باید صبر و حوصله بیشتری نسبت به روش قبل به خرج دهید.

روش سوم: برداشتن ناخن کاشته شده با نوشابه

این روش نسبت به دو روش دیگر معمول نیست اما واقعیت این است که نوشابه به دلیل خواص اسیدی‌اش می‌تواند چسب ناخن را در خود حل کرده و باعث جدا شدن انواع کاشت ناخن‌ شود. برای این کار، مقداری نوشابه مشکی گازدار را در کاسه‌ای بریزید و ناخن‌های‌تان را در آن قرار دهید.

بعد از 20 تا 30 دقیقه زیر یکی از ناخن‌های‌تان را بلند کنید تا متوجه شوید آیا ناخن‌های کاشته شده به اندازه کافی نرم شده‌اند یا خیر. اگر ناخن‌های کاشت جدا نشدند، مدت زمان طولانی‌تری انگشت‌ها را در نوشابه نگه دارید.

روش برداشتن ناخن کاشت با نوشابه را زیاد توصیه نمی‌کنیم؛ چرا که در دراز مدت باعث آسیب رسیدن به پوست‌تان می‌شود. بهترین روش برداشتن ناخن های کاشت، با استون و با استفاده از فویل‌های آلومینیومی است.

سخن پایانی

در عصر حاضر روز به روز به طرفداران کاشت ناخن اضافه می‌شود. با این وجود این روش عوارض خاص خود را دارد که در این مقاله مفصلا در مورد آن توضیح دادیم. انواع کاشت ناخن به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که هر کدام از آن‌ها مزایا و معایبی دارد و بهتر است قبل از مراجعه به مراکز تخصصی ناخن، از آن‌ها آگاهی داشته باشید. خوشحال می‌شویم اگر تجربه‌ای درباره هرکدام از انواع روش های کاشت ناخن دارید، آن را در بخش نظرات با ما و دیگر خوانندگان مجله زیبایی و آرایش میس و مستر در میان بگذارید. آگاهی از تجربیات کاشت ناخن شما در این خصوص، به دیگر خانم‌های خوش سلیقه کمک می‌کند تا تصمیم درست‌تری درباره آراستگی ناخن‌های‌شان بگیرند.

منابع

https://www.wikihow.com/Do-Acrylic-Nails

https://www.wikihow.com/Apply-Gel-Nails